Rozmowa z chatem GPT o przyszłości ludzi i świata

Rozmowa z chatem GPT o przyszłości ludzi i świata
Reid Hoffman i GPT-4
Prześwity, 2023

Uznany w świecie IT autor – przedsiębiorca (członek zarządu PayPal, współzałożyciel LinkedIn, autor m.in. słynnego cytatu o MVP produktu, a jakże – powtórzonego i tutaj), napis bestseller Wall Street Journal na okładce, a do tego wszystkiego jedna z pierwszych polskojęzycznych książek w temacie AI w świecie post-chat-gpt. Zapowiadało się ciekawie.

Temat nieprzypadkowy, Hoffman wszak nie tylko dyskontuje swój wielki sukces finansowy jako filantrop, ale jest jednym z założycieli i inwestorów OpenAI, a także członkiem zarządu Microsoftu (skądinąd, czytając notkę o nim, trochę się w głowie może zakręcić patrząc na listę zarządów firm, w których zasiada). Jako jeden z pierwszych mających do czynienia z modelem językowym GPT-4, pokazuje nam zatem jego możliwości i dzieli się entuzjazmem na temat możliwości “swojego” nowego produktu, który – jak już wszyscy doskonale wiemy – okazał się imponującym postępem w porównaniu z wersją 3.5. Hmm, czerwona lampka w kontekście obiektywnego spojrzenia? Na pewno żółta…

Niestety, fascynacja nowym produktem bijąca z każdej strony tej książki, powoduje że jest ona przede wszystkim bardzo subiektywną próbą zarysowania świetlanej przyszłości u boku GPT-4 jako wspomagacza naszej produktywności i asystenta w drodze ku lepszym czasom i słodkiego, miłego życia.

Jak definiuje sam autor, książkę tę traktuje on jako migawkę, dziennik sytuacji i stanu wiedzy AI na dany moment, a przyjęta forma wynika z obawy o szybką dezaktualizację treści, czemu przy obecnym tempie rozwoju tej technologii trudno się dziwić.

Mamy krótki wstęp jak to właściwie działa, czym jest, a czym nie jest AI oraz sam chat-GPT. A potem to już “dialogi” – Hoffman zadaje modelowi językowemu GP4 pytania na różne tematy, a ten odpisuje. Edukacja, sztuka i prace kreatywne, wymiar sprawiedliwości, dziennikarstwo, media społecznościowe, praca – to główne z poruszanych tematów. Troszkę dywagacji, przemyśleń, a potem pytania do GPT-4, głównie o wizje, pomysły wykorzystania AI w tych obszarach. Chat odpowiada, Hoffman komentuje, przedstawia swoje refleksje, dopowiada, dopytuje i tak przechodzimy przez te kilka tematów. Ot, taki zestaw notatek, idei i pomysłów jak wykorzystać AI, mniej lub bardziej przesiąknięty poglądami i pomysłami na świat samego Hoffmana. Oprócz dywagacji jest też trochę praktycznych przykładów, na przykład współpracy ze scenarzystą filmowym.

Niestety, Hoffman nie okazał się ani wielkim filozofem, ani wizjonerem. Zaczynamy z zaciekawieniem, ale w pewnym momencie robi się powtarzalnie i nudnawo, gdyż GPT-4 również wielkim pisarzem nie jest, nawet jak naśladuje styl największych. Apogeum wszystkiego jest rozdział 9 gdzie Hoffman każe nam zachwycać się dysputami jakie GPT-4 prowadzi na wyznaczony temat, symulując debatę pomiędzy dwoma różnymi myślicielami, w większości szerzej u nas nieznanymi, choć zdarza nam się i dyskusja między… Galileuszem, a Turingiem, na temat różnic między naukowymi dialogami sprzed wieków a wygenerowanymi odpowiedziami sztucznej inteligencji. Cóż, sprawne, choć mdłe i kontrowersyjne prestidigitatorstwo.

Niektóre pytania Hoffmana rażą poziomem zadęcia, na przykład: Opisz świat przyszłości, w którym narzędzia sztucznej inteligencji przyczyniły się do wzrostu produktywności, dobrobytu i stabilności społeczeństwa, a rozbudowane programy zabezpieczeń socjalnych pomagają zaspokajać potrzeby mieszkaniowe, edukacyjne i zdrowotne każdej jednostki.

Wizja Hoffmana rysowana wraz z chatem jest jednoznacznie optymistycznie Zagrożenia? Mamy krótki rozdział o halucynacjach, gdzie skądinąd autor szybko przechodzi do kontrataku, wskazując, że przecież Wikipedię też swego czasu zawzięcie atakowano…

Cóż, jak wspominałem, kropki połączyć nietrudno, Hoffman pracujący w Zarządach Microsoftu i Open AI zachwyca się publicznie swoim nowym dziełem nieprzypadkowo. Warto mieć wokół siebie więcej ludzi widzących szanse, niż bojących się przyszłego rozwoju AI.

Atuty? Mamy możliwość nauczenia się lepszych promptów, zrozumieć jak lepiej wykorzystać możliwości GPT-4, zyskać trochę inspiracji, a także poczytać trochę jakie pomysły na urządzanie świata lepszym ma Hoffman.

Na koniec cytat od GPT-4:

Nowy globalny porządek, który zakłada rozwój bardziej sprawiedliwy i zrównoważony, wymaga sztucznej inteligencji, która pomoże nam przekroczyć nasze ograniczenia, ułatwi zrozumienia siebie nawzajem i wesprze nas w budowaniu nowych, bardziej sprawiedliwych, wydajnych i elastycznych systemów.

I od Hoffmana:

Sztuczna inteligencja potrafi znacznie więcej. Pomoże dopasować odpowiednią dietę, wybrać dom i zdecydować, kiedy (i czy w ogóle) mieć dzieci.

Cudownie! To co, chwytamy się za ręce i śpiewamy We Are The World?

Przykro mi Panie Hoffman, nie kupuję Pana wizji.

Nie wiem jak dużo egzemplarzy wydrukowano, ale obawiam się, że książkę tę będziemy lada moment widywać raczej w nadmorskich namiotach z tanimi książkami, aniżeli na półkach z klasykami.

Duże rozczarowanie.

PS. książka dostępna za darmo w wersji anglojęzycznej w PDF na https://www.impromptubook.com/

#ai